کد مطلب:28927
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:17
چرا هر معلولي علتي دارد؟
ل اين مسأله در گرو داشتن آگاهي دقيق و ژرف فلسفي نسبت به قاعده عليت و قواعد منشعب از آن و ادله فلسفي اثبات آنها مي باشد. بررسي تفصيلي اين مسأله، از حوصله اين نوشتار خارج مي باشد. از همين رو به بياني مختصر اكتفا كرده و منابعي را جهت مطالعه و آگاهي بيشتر به شما معرفي مي كنيم. در اين جا توجه به چند نكته لازم است: 1- قاعده عليت، اصلي فلسفي، فراتجربي، پيشيني(Apriori) و عقلي محض است؛ 2- با نگاه دقيق عقلي روشن مي شود كه هيچ يك از پديده هاي جهان هستي نشان ذاتي آنها نيست؛ بلكه تابع و در گرو بسياري از شرايط و عوامل ديگر مي باشد. به عبارت ديگر هيچ يك از موجودات جهان واجب الوجود بالذات نمي باشند؛ زيرا اوصافي چون حركت و تغيّر، محدوديت زماني و مكاني، وابستگي به شرايط و امور بيرون از ذات، همه و همه مباين وجوب ذاتي مي باشند. بنابراين همه موجودات كيهاني هستي خود را وامدار ديگري هستند و مبناي قاعده عليت نيز همين است؛ زيرا چيزي كه وجود، ذاتي اش نيست؛ بدون افاضه وجود از ديگري (علت) امكان وجود نخواهد داشت و الا مستلزم تصادف خواهد شد و تصادف ذاتاً محال و ممتنع مي باشد. براي آگاهي بيشتر ر.ك: 1- پاسداري از سنگرهاي ايدئولوژيك(علت و معلول)،محمد تقي مصباح يزدي 2- اصول فلسفه و روش رئاليسم، ج 3 مقاله نهم (علت و معلول)،علامه طباطبائي شهيد مطهري 3- آموزش فلسفه، ج 2،محمد تقي مصباح يزدي 4- فلسفه ما،شهيد آيت اللَّه صدر 5- هستي شناسي، بخش دوم، ص 99 - 241،مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.